Çocukluğumun ilkbahar ve yazları bir başka olurdu İstanbul’da. Önce havalar hafiften ısınır, güneş o tatlı yüzünü ılık ılık gösterir ardından da yeşeren doğa, toprak, yer, gök mis gibi kokardı. O tatlı, tembel akşamüstlerinde Cihangir’in sokaklarını arşınlardık arkadaşlarımızla. Tek tük arabalar görünürdü sokakların uzayıp giden hareketsiz ve sakin uzuvlarında. Komşu kadınlar … [Devamını oku...] hakkındaGitme Bu Gece Sen de Kal